Görüş: iPad, olmadığı bir şeyi taklit etmeyi bırakmalı
Mac ve iPhone gibi ürünler TEKNOLOJİ YAŞAMLARIMIZDA her zaman net bir role sahipken, iPad’in yeri daha pürüzlü. Hayatımızdaki boşluklara sığar, ne iPhone’un ne de Mac’in tam donanımlı olmadığı sorunları, onların yerini almadan çözer.
Yine de, tüm bunlara rağmen, iPad iki atasının gölgesi altında yaşamaya devam etti. Ve ikinci on yılına girerken, iPad’in geleceği pek de net değil: son evrimi – özellikle de merakla beklenen Stage Manager özelliği söz konusu olduğunda – iki yönden birine doğru ilerlediğini gösteriyor.
BÜYÜK İPHONE
İPad, iPhone gelmeden önce bir fikir olsa da, Apple’ın akıllı telefon platformunun tablet için bir temel oluşturduğu inkar edilemez. Yakın zamana kadar İPadOS, İOS’un biraz farklı bir versiyonuydu ve bunu da gösterdi.
Çoklu görev ve harici dosya desteği gibi onu farklı kılan özellikler çok sonraları ortaya çıktı ve iPadOS ancak son yıllarda hayatta kendi yolunu çizmek için ayrıldı. Ancak bu temel unsurlar nedeniyle, iPad temelde, iyi ya da kötü, büyük bir iPhone olmaya devam ediyor – ilk yıllarında sık sık eleştirilen bir eleştiri.
Akıllı telefonla aynı ana ekrana ve aynı arayüz kurallarına sahip, bu da İOS’a yeni özellikler geldiğinde ve tablete gelmediğinde onu daha da kafa karıştırıcı hale getiriyor: örneğin, ana ekran widget’ları İOS 14’te kullanıma sunuldu ama olmadı. İPadOS 15’e kadar iPad’de görünmüyor ve bu yıl İOS 16’nın kişiselleştirilebilir kilit ekranı ne yazık ki İPadOS’ta yok.
Aynı zamanda, İPadOS’un kendi platformuna çatallanmış olması, iPhone’da olmayan (ve iPhone’a uygun olmayan) SpLit View aracılığıyla çoklu görev ve şimdi Stage Manager gibi özellikler sunacak şekilde ilerlediği anlamına gelir.
Ancak iPad’in en büyük eksik özelliklerinden birini gerçekleştirmeye yönelik bu girişim, İOS kökenlerinin gerçekliğine hâlâ saplanmış durumda: iPhone uygulamalarının gerçekten bir ‘pencere’ konsepti yok, bu da iPad’in çoklu görev sistemi oluşturmak için geriye doğru çalışması gerektiği anlamına geliyor. bu gerçekten mantıklı.
Beta, hatalardan ve tuzaklardan adil bir pay aldı; yayın sürümünün neye benzediğini görmek ilginç olacak (ve Apple’ın iPad’deki önceki çoklu görev yaklaşımlarını nasıl yinelemeye devam ettiği göz önüne alındığında, bunun ilk bıçaktan başka bir şey olmasını beklemiyorum).
Belki İOS’tan biraz daha zaman ve mesafe ile İPadOS nihayet kendine gelecek, ancak tabletin DNA’sının büyük bir bölümünü paylaştığı tek cihaz iPhone değil.
MAC BABA
Bazı açılardan Mac, varlığı iPad’in her hareketini gölgede bırakan çok daha büyük kardeş. Harici dosya desteği? Mac deneyiminin vazgeçilmezi. Tam çoklu görev? bu
Büyüleyici olan şey, iPad’in bu teknolojilerin birçoğunu uygulamada kendi rotasını çizmeye kararlı görünmesi ve bazen bunun sadece farklı olmak uğruna olduğu görülüyor. İPadOS, Mac’in denenmiş ve gerçek çoklu görev sisteminin bazı sürümlerini uyarlamak yerine kendi yaklaşımını icat etmekte ısrar etti: önce SpLit View ve şimdi de Stage Manager ile.
Yeni bir yol oluşturmak ve daha önce gelenin mümkün olan en iyi çözüm olduğunu varsaymamak için kesinlikle söylenecek bir şeyler var… Her ne olursa olsun, iPad’in Mac özelliklerinden kaçınması – özellikle İOS’un kilitli doğasına karşı Mac platformunun özgürlüğü – iPad’i olabileceği her şey olmaktan alıkoydu.
Kabul ediyorum, iPad’i Mac’e dönüştürmek de tablet için gerçekten bir çözüm değil.
ORTA YOL
iPad büyük bir iPhone olmamalı ve sadece bir Mac olmamalı. Peki geriye ne kaldı? Hepsinden iplik geçirmenin en zor yolu: iPad’i gerçekten kendi cihazı yapmak. Tabletin İOS’tan devraldığı varsayımları sorgulamak iyi bir başlangıç olacaktır. Örneğin, uygulama simgeleriyle dolu basit bir ekran, cihazın en değerli gayrimenkulünün en iyi kullanımı mı? Tamamen farklı bir cihaz için verilen kararlara bağlı kalmanız için hiçbir neden yok.
Bir sonraki adım, akıllıca çalmaktır. Mac’in iPad kullanıcılarının işine yarayacak bir özelliği varsa tablette çalıştırmanın bir yolunu bulmakta ayıp olmamalı. Şirket, Magic Keyboard aracılığıyla mükemmel klavye ve işaretçi desteği uyarlamasıyla bunu yapabileceğini zaten gösterdi.
Buna benzer daha fazla. iPad çıktığında, filizlenen bir üçüncü devrim gibi geldi, ancak on yıldan beri bu potansiyelin çoğu israf edildi. Bunların hiçbiri, iPad’in başarılı olmadığı, ancak olabileceği her şeyin de olmadığı anlamına gelmez. iPad için asıl fırsat, her iki dünyanın da en iyisi olması: iOS’un modern yönlerini alıp Mac’te iyi çalışan özellikleri bir araya getirmek ve onu parçalarının toplamından daha fazlası olan bir cihaza dönüştürmek.
