YİTİK BİR AŞKIN ANATOMİSİ
Yitirme kavramı insanda nasılır bir duygu yaşatıyor. Yaşamı boyunca her insan mutlaka birçok şeyini yitirir. Bu doğal bir süreçtir. Kimbilir, belkide “yitirme” kavramı yerine “kaybetme” kavramını kollanmak daha doğru… Ama olsun, hep kaybetmekten söz ediyoruz. Bu yazımda da “yitirme” kavramı üzerinde durmak istiyorum. Ağır bir kavram biliyorum. Çünkü, hiçbir insan bir şeyini yitirmek istemez. Ama yitiriyoruz işte. İnsan, yitirmek istemesede, çoğu kez kendi elleriyle kendi değerlerini yitiriyor.
Ya bu değer AŞK olunca…?
Hangi, yitik aşkın anatomisini anlatacağız?
Neden yitik aşları yaşıyoruz.
Peki, ya gerçekten, insan gibi seven, aşık olan; aşkını yitir mi? Bence hayır. Gerçek aşk yitirilmez.
Yitiklerin yitikliğinde kendimi arıyorum. Kendimi nasıl bulmalı? Ya aşkı nasıl bulmalı? Hangi aşktan söz ediyoruz.
Ve sen;
Yüreği vurğun yemiş sevgili… …yitik bir aşk kavramı içinde değerlendirilmeni ister misin?
Ama sen kimsin?
Hayatın anlamı ne?
Niçin yaşıyorsun?
Hiç aşık oldun mu?
Ya hiç kaybettiğini düşündün mu? Düşünmedin değil mi? Peki, anımsar mısın son öptüğümü, elveda der gibiydim. Gerçi elveda demekten hoşlanmam, sadece bir hoşça kal. Budur benim felsefem. Hayat felsefem; bardağın hep dolu olduğunu düşünürüm. Bir de benden önce yaşa ama benden önce ölme… İşte öylesine…
Ama sen neyini yitirdin?
Kaybettiğini kaybettiğin yerde aradın mi?
İnsan, ne aradaığını bilmesse, bulduğundan da anlamaz ki.
Ama ben umutlarımı rüzgara verdim. Bazen rügar gibi yaşamak gerek. Hayatta ne yapmak istiyorsan bir an evvel yap. Çünkü hayat bize mutlu olabilme şansını bir kez veriyor. Ne demişti şair; “İnsan bir güzel söz, bir güzel gülüştür.”
Sevgili, gülüşünü esirgeme insanlardan.
Ama konumuz bu değil ki, biz yitin bir aşk üzerinde duruyorduk. Devam edelim. Neden aşklarımızı yitiriyoruz? Çünkü sevmesini, aşık olmasını bilmiyoruz. Aşık olduğunu sandığımız için yitiriyoruz.
Aşki tükketi insan, sevgiyi rencide etti. Birbirini sömürmenin adına “aşk” denilmeye başlandı. Budur gerçek hikaye. Onun için yitiriyor insan. Maneviyat sıfır. Maddiyat eğemen olmuş her şeye…
Aslında bu yazı; yitik bir aşkın anatomisi değil, yitik insanların anatomisi………
Sevmesini bilelim.
Aşkın değerini parayla ölçmeyelim.
Ayrıca aşk, salk kaba biçimiyle de iki cins arasındaki duygusal ilişki de değil. Çok yönlüdür aşk. İnsanı gerekli kılan güzel bir maneviyattır.
Aşkı güzel yaşama dileğiyle
